|
Thema expositie "Het rund"  Deelnemende kunstenaars: Ans Zondag
Bas Brinkhorst Erwin Peeters Greta Van Puyenbroeck Hans Versfelt Hendrik Cleiren Jürgen Lingl-Rebetez Lammert Joustra Marianne Bijker Paul Beckers Robin D'Arcy Shillcock Evert den Hartog Ruud Spil Ton van Steenbergen Alan Waring Marjoke den Engelsen Greta Van Puyenbroeck Beelden in brons Geboren te Antwerpen, stamt uit een geslacht van kunstenaars. Grootvader Jan Van Puyenbroeck (˚1887) geniet faam als portretschilder en haar ouders Paula Verberckmoes en Vital Van Puyenbroeck hanteren eveneens het penseel. Als jong meisje schuift ze mee aan de tekentafel om haar indrukken op papier te zetten. Greta bekwaamt zich van 1960 tot 1962 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen in beeldhouwen. Gedurende de eerste jaren van haar kunstenaarsbestaan maakt zij ”gebeeldhouwde portretten”, vooral van haar kinderen, familieleden, vrienden en huisdieren. De beeldhouwster ontwikkelt, al zoekend en werkend, een eigen vormentaal. Ze benadert het onderwerp niet alleen via de vormen en lijnen, maar grijpt dieper en dieper om de persoonlijke geaardheid van de figuur suggestief in het beeld te integreren. Gaandeweg richt de beeldhouwster zich geheel op dieren, want de fauna heeft haar hart gestolen. De natuur blijkt een onuitputtelijke bron van inspiratie. De meeste onderwerpen neemt de kunstenares in haar directe omgeving waar. Ze bezoekt ook geregeld de Zoo van Antwerpen en dierenpark Planckendael om daar haar modellen met veel geduld te observeren. Meestal boetseert ze ter plekke en werkt ze deze realistische creaties in de stilte van haar atelier verder uit. Dankzij een uitzonderlijke opmerkingsgeest slaagt Greta erin elk dier op een realistische manier in beeld te brengen. Al boetserend met plastiline ziet ze geen enkel detail over het hoofd. Behalve de warmte van het in kleur gebrachte dier realiseert Greta een harmonieuze en fijngevoelige uitstraling. „Ik probeer mijn liefde voor en de verbondenheid met de dierenwereld gevoelsmatig in het beeld te leggen. De emotionele band tussen mij en het dier moet tastbaar zijn.” De Vlaamse animalier giet veel van haar sculpturen in brons.  Ruud Spil 1961 Schilderijen Geboren op de boerderij in de polders van West-Friesland, schildert vanaf het begin van zijn carrière vee, met meestal de koe in de hoofdrol. Temidden van de nieuwe generatie veeschilders neemt hij daar een geheel eigen plaats in. In tegenstelling tot al zijn voorgangers ziet hij kans om het leven van een koe in al zijn schakeringen te vangen:Koeienportretten, vee op stal, op veemarkten en runderkeuringen Het liefst schildert hij ter plekke , zodoende maakt hij als het ware deel uit van het koeienleven. Hij gaat ‘de boer op’, met zijn zelfgemaakte schilderskist en probeert hij de juiste sfeer te pakken. In die zin zou je hem een moderne vertegenwoordiger van het gedachtegoed van de Haagse School kunnen noemen. Ruud Spil legt raskenmerken vast, zijn favoriete koe is de blaarkop die hij door zijn schilderkunst een beetje uit de vergetelheid heeft gehaald. In de media wordt hij dan ook wel de “ambassadeur”van de blaarkop genoemd. Mede omdat hij zich graag inzet om dit ras onder de aandacht te brengen. In 1999 op de tentoonstelling “Het Haagse Platteland” ( LTO Nederland, De Twee Pauwen) won zijn “Blaarkop Zorgvrij” de eerste prijs. In 2007 is hij door de Dooyewaard stichting in Blaricum (www dooyewaardstichting.nl) uitgekozen om voor een periode van 5 jaar te wonen en werken in Blaricum. Ruud exposeert met regelmaat in heel Nederland en werkt in opdracht.  Robin D'Arcy Shillcock Schilderijen Robin d'Arcy Shillcock (b. 1953) is an Australian residing in Netherlands. After spending his childhood in India, Australia, Guatemala he came to Netherlands. After graduating in two degrees at the Academy of Fine Arts in Groningen he concentrated his artistic endeavours on birdlife and the Dutch landscape, working primarily as a plein air painter. His fascination for wild birds of prey led him to falconry, giving him a good opportunity to study raptors and their prey, while his home functioned as a sanctuary for injured and orphaned birds. Such experiences gave him a different, but foremost close look at birds. Between 1980 and 1990 he taught drawing and painting, and worked as an illustrator for various nature magazines. From 1992 tot 1995 he worked as secretary of Artists for Nature Foundation, organizing excursions to threatened nature areas in which artists from many countries contributed. From 1995 to 2002 he was chairman of exhibitions at the Pictura Fine Arts Society in Groningen, the oldest art society in Netherlands, organizing exhibitions in all art disciplines. In 1984 he began publishing articles and books on art, on his travels and views on contemporary representational art, and lecturing on these topics in Netherlands and abroad. Since the early years he has widened his range of subject matter to various genres in which the personal story plays a major role. Drawing in situ, using the brush as a extension of the questing eye, is the foundation of all his work, and has taken him to far-flung rugged areas as Svalbard (painting polar bears) and New Zealand’s Banks Peninsula (drawing fairy and yellow-eyed penguins). He operates internationally as artist, writer and independent curator of exhibitions. His work is included in private, public and corporate collections in eight countries, while his books have appeared in five languages. In Netherlands he is counted among the "Northern Realists". He is a member of the Ducth Society of Marine Painters.   Hendrick Cleiren Schilderijen De schilderijen van Hendrik Cleiren zijn figuratief, subtiel en grafisch. Een beperkt kleurenpalet gecombineerd met contrasten tussen transparantie en saturatie geven aan materie en realiteit een nieuwe emotie. Dit is kenmerkend voor zijn œuvre. Hendrik Cleiren is als realist gebonden aan de juiste vormen. Althans, deze grenzen legt hij zichzelf op. Hij zegt hierover: “De figuratieve schilder wordt geen haarbreed toegegeven wat de vormen van het onderwerp betreft. Maar niettegenstaande deze schijnbaar beperkende smalle krijtlijnen geven de zoektocht naar compositie, eigen kleurgebruik en reflectie aan elk schilderij een aangrijpende emotie die gelinkt is aan herkenbaarheid”.  Ans Zondag Beelden in Brons Ans studeerde aan de Koninklijke academie voor kunst en vormgeving te Den Bosch. De eerste jaren na haar afstuderen oriënteerde ze zich voornamelijk op het platte vlak. Ze exposeerde met grafisch werk en tekeningen, in 1990 besloot ze zich toe te leggen op de beeldhouwkunst. Toen ze in Zuid Spanje belandde werd ze meteen gegrepen door de schoonheid en elegantie van Andalusische paarden Ans Zondag legde contacten met de zigeuners, en daar in de kleine rijscholen (picadors), begon ze met het maken van kleine paarden beeldjes. Ze vervaardigde tientallen plastieken, direct op locatie, terwijl de zigeuners hun paarden lieten dansen maakte Ans haar beelden. Later legde ze zich toe op de meest uiteenlopende dieren, o.a. stieren, geiten koeien, neushoorns, gnoes, egels olifanten, vogels enz. Maar welk dier Ans.Zondag ook maakt, ze werkt nog steeds het liefst midden tussen de dieren. Ze gelooft dat er zo een directere uitwisseling plaats vindt tussen het dier en het beeld. Het resultaat van deze samenwerking zijn zeer gevoelige beelden, fragiel en teder of sterk en krachtig, maar altijd levendig en duidelijk aanwezig. Werkwijze Ans Zondag werkt in verschillende formaten, van heel klein tot levensgroot. De kleinere plastieken worden gemaakt in was, de grotere in klei, op het origineel word siliconen mal gemaakt. Van elk origineel worden meerdere kopieën in was gegoten. De oplages variëren van 3 tot maximaal 15 exemplaren. De wassen kopieën worden in brons gegoten door bronsgieters in Spanje of Nederland. Ans Zondag werkt haar bronzen beelden zelf af, voor het kleuren van het brons(patineren) ontwikkelde zij haar eigen karakteristieke Patina.  Hans Versfelt (1968) Schilderijen olie op doek en paneel Tijdens de opleidingen was hij vooral gericht op tekenen en schilderen naar model en portret, en het kopiëren van oude meesters (o.a. in het Museum van Schone Kunsten van Antwerpen). Na de opleiding is zijn onderwerpkeuze verschoven en schildert hij landschappen buiten op locatie.  Jürgen Lingl-Rebetez Beelden in hout en brons  Paul Beckers Beelden in keramiek, ijzer en brons Het zoeken naar werelden die fundamenteel verschillen van de onze, voerde hem al naar de binnenlanden van Amerika, naar woestijnen en ruige hoogten. Maar het voerde hem ook de diepte in en dat is nieuw. De schilder toont hier een sculpturaal oeuvre dat voortkomt uit dezelfde fascinatie voor de oerwereld, die nu niet is opgezocht in de ruimte maar in de tijd: tot in een verleden van dertigduizend jaar terug, als de wetenschap niet liegt. Je ziet driedimensionele verbeeldingen van de dierenwereld die in prehistorische grotten is afgeschilderd. Allereerst de stieren van Lascaux, een dankbaar thema dat meer kunstenaars boeide door zijn suggestie van dynamiek. Maar er zijn ook sculpturen naar veel oudere gegevens: Paul Beckers dwaalde rond in de karstgebieden zuidelijk van het Massif Central - geboeid door de laatste ontdekkingen van speleologen: in 1994 in de Chauvetgrot bij Vallon, Ardeche. Schilderijen dubbel zo oud als die van elders. Er zijn in zijn collectie ook Venussen te vinden, bevestigd op een steen en schalen met ingegrifte figuratie. Het meeste uitgevoerd in terracotta waarin pigmenten zijn verwerkt en ijzeroxide. (Zeeuwse Courant, 1997) Pieter Defesche (kunstrecensent Limburgs Dagblad), Techniek Zijn schilderijen zijn meestal uitgevoerd in een gemengde techniek van acrylverf, pastelkrijt, inkt, potlood en pigmentpoeder. Werken op papier hebben de aquarelverf als basis met toevoegingen van andere materialen. De beelden zijn over het algemeen geboetseerd in terracottaklei of in boetseerwas voor uitvoering in brons  Hetty Heyster Beelden in brons De dierbeelden van Hetty Heyster laten een eigen groeiproces zien. Volgens haar zeggen kan ieder dier een aanleiding en een stimulans zijn om tot een sculpturale verbeelding ervan te komen. Ieder onderwerp vraagt daarbij om een eigen oplossing zodat techniek gecombineerd met visie , een persoonlijk handschrift oplevert. Voorheen kwam veelvuldig het ‘rund’ in haar werken voor, tegenwoordig houdt zij zich o.a. bezig met het thema ‘vogels’ omdat het onderwerp meer sculptural vrijheid en improvisatie toestaat. Voor haar geldt echter het criterium dat het dier , door te ver doorgevoerde abstrahering en stilering niet zijn eigenheid verliest , en er een grens bereikt wordt als het contact met het wezenlijke verloren dreigt te gaan.  Ton van Steenbergen Schilderijen in olie Opleiding: Koninklijke academie voor Beeldende Kunsten in 's-Gravenhage. Ton van Steenbergen maakt figuratieve schilderijen in verschillende technieken o.a. olieverf, eitempera, en acryl. Tevens maakt hij tekeningen en etsen. Veel voorkomende onderwerpen zijn dieren, mensen, landschappen of combinaties hiervan. Deze onderwerpen worden naar het leven geobserveed om vervolgens in schilderijen te worden omgezet. Door lichte verdraaiing, vereenvoudiging en accenten te plaatsen, probeert hij een andere kijk op de omgeving te geven.  Lammert Joustra Beelden in brons - schilderijen olie op doek Volgens Lammert moet een beeld rondom interessant zijn en niet alleen frontaal. Het onderwerp mens en dier boeit hem al jaren. Omdat hij regelmatig ter plaatse zijn beelden maakt, heeft hij een schetsmatige snelle stijl van werken ontwikkeld, net zoals in zijn tekeningen en schilderijen. Door te werken en te boetseren in bijvoorbeeld een slootwal naast een weiland met Friese paarden of in een varkensstal, krijgt zijn werk directe spanning. Hij probeert met zijn gevoel voor vorm en plasticiteit op sfeervolle manier uitdrukking te geven aan wat hij ziet als essentie.   Marjoke den Engelsen - Treurniet Marjoke werd In 1957 in het Zuid-Hollandse Berkel en Rodenrijs geboren. Groeide als tuinderdochter op tussen de landerijen, met de koeien van boer Piet naast het huis. Ongetwijfeld is daar haar liefde voor de koe geboren, die zij inmiddels in tal van vormen en poses in verschillende materialen heeft gevangen. Sinds 1990 woont zij in Bladel, tussen de Acht Zaligheden in het hart van Brabantse Kempen. Een mooie omgeving met veel natuur en agrarische bedrijvigheid, die voor meer dan voldoende inspiratie zorgt. In 2002 begon Marjoke met beeldhouwen aan de Academie voor Schone Kunsten in het Belgische Arendonk, waar zij in 2011 afstudeerde in de specialisatie beeldhouwen, met onder meer . . . . koeien. Inmiddels bekwaamt zij zich op dezelfde Academie in de schilderkunst, maar de liefde voor het beeldhouwen blijft. Daarbij inspireert schoonheid van mens en dier haar tot vormgeven. Met name de gemoedelijke uitstraling van de koe spreken haar bijzonder aan. Marjoke neemt haar klei mee naar buiten en kan uren achtereen in de wei of in de stal doorbrengen, om koeien in de meest uiteenlopende houdingen te schetsen, van figuratief tot abstract. De beelden van Marjoke worden afgegoten in gips of brons, waarbij zij een selectie maakt om die vervolgens uit steen of hout te kappen. Haar tot de verbeelding sprekende grote koeienkop, met één oog open en één dicht, is hier een goed voorbeeld van. Oorspronkelijk gemaakt in klei, afgegoten in gips en vervolgens in brons gegoten. Maar dezelfde koeienkop kapte Marjoke vervolgens ook uit een weerbarstige witte Franse kalksteen, één van de werken waarmee zij afstudeerde. Naast het dier, inspireert ook de mens Marjoke tot beeldhouwen, waarbij het werk van Marjoke wordt gekenmerkt door een geheel eigen visie op het vormgeven van mens en dier, waarbij zelfs in statische poses een vorm van dynamiek te herkennen is.  Alan Waring Ever since my childhood I have been making drawings and even as a fairly young boy my fascination of animals was great. My father was a big game hunter in Kenya for 7 years, and at the age of just 9 I went with him hunting in Africa. The meeting with this amazing wildlife inspired me to make drawings of these animals. In 1990 I was introduced to the Belgian Draft Horse – a horse-bred I am closely attached to today, and since that time studies and portraits of horses have become a continuously increasing part of my production. My work with ceramics started in 1996. The developing of my sculptures started by studies at Holbæk School of Arts and Askvad Ceramic Workshop respectively. “…when I draw or modeller, I work with the harmony, the lines and the musculature in the animal in order to freeze a dramatic moment for instance. It is important for me to realize the sensation of life and movement…”  |
Galerie Beeldentuin - De Beeldenstorm - Landgoed Maple Farm - Roosendaalsebaan 4
4744 SM Bosschenhoofd (Roosendaal) - Provincie Noordbrabant
Tel nr 0031 (0)165-340333 - email adres NVDBS@freeler.nl
4744 SM Bosschenhoofd (Roosendaal) - Provincie Noordbrabant
Tel nr 0031 (0)165-340333 - email adres NVDBS@freeler.nl