| Guy Van den Bulcke (1931) | |
| De kunstenaar weet dat hij
het schilderij moet laden met een intensiteit die tot aandacht dwingt.
Ik denk er hierbij aan, hoe één enkel perfect belicht
doek in de etalage van 'n galerie te Knokke, de voorbijgangers bijna
verplichtte hun drempelvrees te overwinnen ten einde hun opgewekte
curiositeit verder te durven bevredigen. Het komt er voor Guy Van den Bulcke op aan bekorende valstrikken op te stellen, lokkende strikken gegroeid uit licht en schaduw. Van den Bulckes toverkracht schuilt in dit spel van chiaroscuro, gescherpt in zijn atelier met de besmeurde vloer. Het contrast wordt meestal opgewekt bij kunstlicht, 's nachts, terwijl de schilder luistert naar klassieke muziek, die, met zijn liefde voor de natuur, voor de vogelwereld in het bijzonder, zijn belangrijkste hobby is. Ik meen dat Guy Van den Bulcke, net als Leonardo da Vind, Wassili Kandinsky, Paul Klee en dichter bij ons, Jan Cox, de muziek de hoogste vorm van kunst vindt. Zijn doeken komen analoog aan muzikale richtlijnen tot stand: componeren vanuit de kleur, spelen met tonen en nuances. Dit is niet verwonderlijk bij Van den Bulcke: Eliane, zijn echtgenote is immers de kleindochter van Flor Alpaerts, de grote Vlaamse componist o.m. van de Ensor-suite. In de eenzaamheid van zijn atelier, in de tuin geïsoleerd, door bomen omringd, door zware olieverfwalmen bezwangerd, waar alles tot kalmte dwingt, hangt een bedwelmende beklemming, die van het "work in progress", de roes van het picturale in wording. Deze eenzaamheid, onafscheidelijk verbonden met elk scheppingsproces, of het nu gaat om schilderen, beeldhouwen, schrijven, dichten of componeren, plaatst de kunstenaar in een marginale situatie, die hem kwetsbaar maakt. Ziedaar het ganse veld van een creatie: uitzonderlijke macht en extreme onmacht. Zo ontstaat in de binding tussen de artiest en de maatschappij een te duchten dubbelzinnigheid, die elke verhouding verdacht doet lijken, zowel tijdens het nastreven van het doel als bij het eindresultaat. Macht en onmacht, hij heeft ze ondergaan, tastbaar beleefd toen hij, een sterveling nooit zo bewust van zijn nietigheid, van zijn grootsheid tegelijkertijd, eens op het dak van de wereld, op een top van de Himalaya, datzelfde gevoel van pijnlijk alleen-zijn dat uitmondt in sereniteit, heeft doorstaan. Die ervaring heeft hem terug naar de mens geleid. Gedurende meer dan een kwarteeuw had hij geen mensen gemaald: nu zal hij zijn trouwe Sherpa die hem vergezelde, eigenlijk een Tamang, op het doek vereeuwigen. Dat was de eerste menselijke figuur die hij opnieuw schilderde! Dan is het hek van de dam. Voortaan verschijnt de mens herhaaldelijk in zijn werken; typische figuren, Aziatisch en Afrikaans van oorsprong, inspireren zijn palet. Meermaals worden mens en dier geconfronteerd. Bepalen psychologische achtergronden de keuze van die nieuwe onderwerpen? Geeft de kunstenaar ons een hint om in zijn ego te kunnen kijken? *Kunstcriticus Remi De Cnodder (Al CA) ziet het zo: "Het zijn ongetwijfeld de vele Afrika-reizen die zijn inzicht in de schilderkunst gewijzigd hebben. De fauna is hem bijzonder lief geworden, maar ook de mens is niet meer weg te denken uit zijn schilderijen. De invloed van het hyperrealisme, zeker zoals de Amerikanen deze tendens voorstaan, is niet onopgemerkt aan hem voorbij gegaan. Bovendien laat hij iets van het publicitaire beeld in zijn kunst herkennen, zij het dat hij toch binnen de grenzen van de schilderkunst blijft. De visie van Guy Van den Bulcke heeft zich georiënteerd naar de opname van de figuur en/of het dier in een ruimtelijk kleurgebied. Daarbij wordt vaak een kleurband met kleurgraduaties opgenomen zoals deze gebruikt als kleurselecties in het drukkersbedrijf, met bovendien tekens verwant met emblemen in de industrie en handel. Guy Van den Bulcke getuigt in elk geval van zijn liefde voor mens en dier. Hij brengt ze samen binnen de ruimte van een panoramisch beeld en hij weet het beeld binnen het kader van de schilderkunst te houden."* Guy Van den Bulcke bedriegt zichzelf niet, hij is zich bewust van het onverbiddelijke, het onberekenbare van vandaag de dag. Daarom verbergt hij zijn gevoelens niet. Zijn liefde tot de mens tederheid zou ik het noemen - ontdekt men onderhuids in die, voor ons, exotische personages. Door ons te confronteren met ruimten, die niet alledaags voorkomen, door voorwerpen samen te brengen die ons vervreemden en bevreemden, wordt het natuurlijk evenwicht kortstondig verbroken om dan onmiddellijk, dank zij een grandioze zin voor harmonie, weer hersteld te worden. Zulk een demarche is niet zo ver verwijderd van het surrealisme. Trouwens, de afstand tussen realisme en surrealisme is niet steeds onoverbrugbaar. Het oeuvre van Guy Van den Bulcke ontleent zijn kracht niet enkel aan de grote technische vaardigheid, maar ook aan het drama dat zich vermengt met het licht op de huid, het schijnsel op het haar, de blik uit de ogen, de krul om de lippen. Tekst Marvel van Jole (AICA) uit de monografie “Guy van den Buclke * Remi De Cnodder volgt Guy Van den Bulcke eveneens meer dan 40 jaar: Onder de naam Guy Bulcke: Ts; Echo, RMS Pijlstraat, Antwerpen Het Volk: 13 dec.1954, 19 januari 1962 Onder de naam Guy Van den Bulcke: Het Volk 30/31 mei 1981, 18 juni 1985 Arts, Antiques, Auctions, juni 1981, recensie monografie De Nieuwe Gids, 4 mei 1988 lalons des Arts, nr.69 mei/juni 1991 Guy (1931) ... harks back to a time when sheer craft was important element in creating art. While his paintings may be easy to look at, there is something strange about them. Guy is a realist.Things in his paintings look real, but look closely and you will find that he is, in fact, a surrealist. His paintings are dreamscapes more than landscapes. They are pure fiction Art is, after all, fiction – the product of an artist´s imagination and craft. There are the obvious elements in his paintings such as nude figures in outdoor settings where they would never be in the real world – but there are others ambiguities that are far more subtle: birds fly in foreign skies; vast imaginary landscapes suddenly appear; we see bizarre mixtures of cultures. There are also parallels in many of the artist´s paintings to early Flemish art where messages are hidden in an iconography that is visible only to those who know the meaning of the symbols. Of course people can, and do, enjoy Guy´s paintings, just as they enjoy the work of Van Eyck – for their pure virtuosity… and beauty. Beauty is a concept in contemporary art that has seemingly lost its way in the cacophony of most modernism. Paintings are supposed to educate rather than entertain, and beauty –if present in the work of art– only gets in the way of the seriousness of the message. Hence, we live in a world of really ugly art. Van den Bulcke bucks this trend with pain- tings that are beautiful.I realise that „beauty“ and „beautiful“ are the loaded words. I use them nonetheless as they are qualities that I look for not only in the visual arts, but in all the arts because it is the appreciation of these qualities that are among those things that bring us joy. It´s a quality that´s hard to define but we know it when we see it. When I look at one of Guy´s paintings, I know that there is beauty present an that makes it a satisfactory experience. As a young artist, Guy was an abstract as well as a figurative painter. Indeed he was succesful in both modes. There was a struggle, however, between the two styles that almost brought the artist to complete standstill. He realised that you cannot work in two different directions and be true to yourself. A friend, and fellow artist, Pierre Alechinsky, predicted on that Guy would settle for realism and abandon abstraction. But it took Guy much longer to come to the same conclusion. After all, abstraction was at its zenith in the 1950´s and 60´s, and realism was at its low ebb, particularly in Europe, where it was identified with ideologically tinted social realism or, at worst, Nazi Germany. However, Guy always admired the work of the old masters and he questioned the lack of craft in most contemporary paintings. He decided to cast his lot with realism, and set out to learn how to paint all over again. He stopped exhibiting and retreated to the studio. It was not easy task but the result of his hard work is self-evident. Guy Van den Bulcke is an exceptional artist and his large pictures are ambitious works of art. In his paintings he takes us to places we have never been but would like to go. In another article on the artist I said: „ There is a formal something that I do know about Guy´s paintings. For all their underpinnings, they are purely about art, they are about the human condition .“ CV 1931 Born in Antwerp 1946 -54 Studies in the Koninkelijke Academie voor Schone Kunsten, Antwerp and the Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten, Antwerp 1949 Prize De Keyser 1950 Prize Van Lerius 1951 Prize Cleomir Jussiant 1952 Scholarship for Engraving Scholarship For Italy Prize of Rome Prize of the club of XII Prize Meeus 1954 Scholarship for Paris First Prize of the Jeune Peinture Belge 1959 -75 Journeys to black Africa. He visits several times Congo, Zambia, the Central African Republic, Cameroun, Chad, Botswana, South-Africa, Kenya, Uganda. 1975 - 77 Visits to Alaska, Iran, Russia, South America, Canada and the United States of America. 1981 Edition of an artpocket by Prof. Marcel van Jole & Biblio Press / Geneva - Antwerp - Paris 1991 Artrijke Kortrijk 1992 Artgala (Doctors without Frontiers) Terhulpen 1995 Portrait of H.R.H. Prince Philip of Belgium Artgala (Fabiola Dorp I and II) Hilton Brussels 1997 Edition of the book by Prof. Marcel van Jole, Michel Gaudet, Virgil Hammock and Donald B. Woodrow 1998 Visits New Zealand, Argentina 2000 First American one-man-show in the Gallery "La Colombe d'Or", Houston Texas 2001 Order Of the National Airport Brussels for four large paintings more than 6sq meach concerning aviation 2002 Inauguration of their murals in the National Airport 2003 Edition of a new Monograph by Marcel van Jole and Virgil Hammock by Antilope Art Books Lier (Belgium) 2004 Hollis Taggart - Gallery Chicago - VS 2005 Catalogue-artbook by Marcel van Jole. One Man Shows (selection) 1953 Galerie Giroux, Brussels, Belgium 1954 La Licorne, Brussels, Belgium 1955 C.A.W., Antwerp, Belgium 1956 Palais des Beaux - Arts, Brussels, Belgium 1957 Palais des Beaux - Arts, Brussels, Belgium Cultureel Centrum, Schiedam, The Netherlands 1958 Les Contemporains, Brussels, Belgium 1961 Galerie Horn, Luxemburg 1962 Galleria Appolinaire, Milano, Italy 1975 Goldmuntz Center, Antwerp, Belgium Isy Brachot, Het Zoute Knokke-Heist, Belgium 1977 Isy Brachot, Het Zoute Knokke-Heist, Belgium Richard Foncke Gallery, Ghent, Belgium 1980 Midnight Gallery, Antwerp, Belgium 1981 Galerie Sfinx, Antwerp, Belgium 1989 Park Gallery, Lokeren, Belgium 1990 I.C.C. Meir, Antwerp, Belgium 1991 RWE, Brussels, Belgium Residence of Belgian ambassador, Paris, France 1994 Campo & Campo, Antwerp, Belgium 1995 Elzenveld, Antwerp, Belgium 1996 Antilope Gallery, Lier, Belgium 1999 Campo & Campo, Antwerp, Belgium Galerie Art ´7 , Nice, France 2000 t Koetshuys, Wijnegem, Belgium La Colombe d´Or, Houston, Texas - USA 2001 La Colombe d´Or, Houston, Texas - USA 2002 Huize Ontmoeting Melsele (BE) 2003 La Colombe d´Or, Houston, Texas - USA 2004 Gallery “Hollis Taggart “, Chicago (USA) Gallery “La Colombe d’Or”, Houston, Texas (USA) 2005 Gallery “La Colombe d’Or”, Houston, Texas (USA) 2006 Elzenveld, Antwerp (Belgium) Gallery “Van Campen & Rochtus”, Antwerp (Belgium) Works in public collections Belgian state M.A.M Museu de Arte Moderna, Rio de Janeiro (BR) Dimona Museum Neguev, Israel (IL) Alliance Française de Belgique, Brussels (BE) Carlton University Ottawa (CDN) Museum of Greater Victoria, British Columbia (CDN) Musée d'Art Contemporain Skopje (Macedonia) Alliance Française Paris (FR) Royal Atheneum Antwerpen (BE) Museo Provinciakl de Bella Artes "Emiliano Guiñazxu" Mendoza RA Jesode-Hatora-Beth-Jacob Antwerpen (BE) Municipal Museum of Ostend (BE) Queen Fabiola Village Deurne (BE) Collection of His Excellency Josias Leão, Honorary Ambassador of Brasil Alliance Française d'Anvers, Antwerp (BE) Royal Lyceum Antwerpen (BE) Royal Atheneum Hoboken (BE) Royal Atheneum Berchem (BE) Music Chapel Queen Elisabeth, Waterloo (BE) Cultural Centre "Hof de Bist", Ekeren (BE) Museum of Vukovar (Croatia) Museum of Zagreb (Croatia) University of Antwerp, Rectoraat (B) Coll. Paribas, Brussels (BE) Coll. KB Antwerpen (BE) Brussels International Airport, Zaventem (BE) |
             |
De Beeldenstorm - Roosendaalsebaan 4
4744 SM Bosschenhoofd (Roosendaal) - Provincie Noordbrabant
Tel nr 0031 (0)165-340333 - email adres NVDBS@freeler.nl